اهمیت حلم و مضرّات عظیم زود عصبانی شدن!!!
|
۱۳:۰۶, ۲۴/شهریور/۹۸
(آخرین ویرایش ارسال: ۲۴/شهریور/۹۸ ۱۳:۱۰ توسط علی 110.)
شماره ارسال: #1
|
|||
|
|||
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
بسم الله الرحمن الرحيم وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِیمَ إِلاَّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ[1] کیست که از آئین ابراهیم روی بگرداند، مگر کسی که خود را (فریب داده و) به سفاهت بزند؟ در حديث جنود عقل و جهل امام صادق عليه السلام «حلم» صفتی از جنود عقل بيان شده كه نقطه مقابلش «سَّفه» معرفی شده است!! «وَ الْحِلْمُ وَ ضِدَّهَا السَّفَهَ[2]- حلم و ضد آن سفاهت» حلم آن ملكهای است كه وجودش باعث میشود تا قوه غضبيه به شكل افسار گسيخته، بیجا و بیموقع عمل نكند، بنابر اين نقطه مقابل اين صفت يعنی حلم كه میشود «سَفَه» كه در كتب لغت[3] به معنای خفت و سبکی، در مقابل آن سکون و بردباری است، ملکهای است که به واسطه آن، نفس در مواجهه با ناملایمات سازگار نباشد و بدون كنترل قوای عاقله و از روی جهالت، به شكلی افسار گسیخته، بی موقع و بیجا غضبش به جوش آید و خوددار نباشد. خلاصهاش به زبان خودمانی، سفيه از مهمترين نشانههاش اينه كه زود جوش بياره و عصبانی بشه و كنترلش رو از دست بده!! حالا میرسيم به حديث بسيار تأمل برانگيز حضرت امام هادی عليه السلام: إِنَّ اَلظَّالِمَ اَلْحَالِمَ يَكَادُ أَنْ يُعْفَى عَلَى ظُلْمِهِ بِحِلْمِهِ وَ إِنَّ اَلْمُحِقَّ اَلسَّفِيهَ يَكَادُ أَنْ يُطْفِئَ نُورَ حَقِّهِ بِسَفَهِهِ[4]. به راستی كه شخص ظالمی كه حليم است [و خشم خود را بروز نمیدهد] بسا ممكن است كه به واسطه حلمش بخشيده شود، اما شخص صاحب حقی كه سفيه باشد [و زود از كوره در برود و افسارگسيخته عصبانی شود ولو كه مظلوم هم واقع شده باشد] بسا كه ممكن است به واسطه سفاهتش [و اعمال و گفتاري كه به واسطه زود از كوره دَر رفتن و عصبانی شدنش انجام میدهد] نور حقش را نيز خاموش كند. نكته پايانی و قابل توجه اين است كه زود عصبانی شدن و از كوره در رفتن تنها يكی از مصاديق سفاهت است! (البته مهمترين مصداقش است كه در حديث جنود عقل و جهل هم مقابل حلم واقع شده!) اما تنها مصداق نيست! به عنوان نمونه در احاديث آمده كه كسی كه با زيردست ظالمانه برخورد میكند و در مقابل بالادست خود را خوار و زبون نشان میدهد[5] و يا اينكه از فرومايگان و افراد پست پيروی كند و با گمراهان همنشينی كند[6] نيز از مصاديق مهم انسان سفيه برشمردهاند. بر اين اساس ظالمانی چون معاويه كه در تاريخ آمده حليم بودهاند و زود از كوره در نمیرفتند، با توجه به اينكه ساير مصاديق سفاهت را در خود داشتهاند (نظير ظلم به زير دست و پيروی از فرومايگان و همنيشينی با گمراهان) جزو سفيهان نيز به شمار می روند، يعنی هم ظالم هستند و هم سفيه! اما مهمترين نكته اين حديث شريف اين است كه زود از كوره در رفتن و عصبانی شدن و كنترل قوای خشم و غضب را نداشتن آنقدر ويرانگر و خطرناك است كه باعث میشود شخصی كه بر حق است، نور حق خود را خاموش كند و به واسطه اعمال افسارگسيخته قوای خشم و غضبش از مظلوم به ظالم تبديل شود و از راه حق به راه باطل كشيده شود. [1] سوره بقره – آيه 130 [2] الكافی: ج1، ص21 [3] تاج العروس، زبیدی، ج 9، ص 390. – (زبیدی گوید: السَّفیه: خفیف العقل. [4] تحف العقول: ص 483 [5] حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: إِنَّ السَّفَهَ خُلُقُ لَئِیمٍ یَسْتَطِیلُ عَلَى مَنْ هُوَ دُونَهُ وَ یَخْضَعُ لِمَنْ [هُوَ] فَوْقَه. از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده كه فرمود: سفاهت براستى خوى پستى است، صاحب آن بر زیر دستش گردن فرازى كند، و بر بالا دست خود زبونى كند. (الكافی: ج2، ص322) [6] حضرت امام حسن مجتبی عليه السلام: الْحَارِثِ الْأَعْوَرِ قَالَ قَالَ عَلِیٌّ ع لِلْحَسَنِ ابْنِهِ ع فِی مَسَائِلِهِ الَّتِی سَأَلَهُ عَنْهَا یَا بُنَیَّ مَا السَّفَهُ فَقَالَ اتِّبَاعُ الدُّنَاةِ وَ مُصَاحَبَةُ الْغُوَاةِ. در پاسخ به سؤال : سبكسرى چیست؟ ـ فرمود : دنباله روى از فرومایگان و همنشینى با گمراهان. (الكافی: ج2، ص 642) |
|||
|
![]() |
1 میهمان |
![]() |
|||||
موضوع: | نویسنده | پاسخ: | مشاهده: | آخرین ارسال | |
<<<<<وقتی خیلی عصبانی میشید چکار میکنید؟؟؟ | رضوانه | 54 | 17,798 |
۱۹/بهمن/۹۳ ۹:۳۵ آخرین ارسال: آوا |